گزارشی تأسف‌آور درباره پدیده‌ای شرم‌آور

برترین‌ها: عرفان خسوری؛ روزنامه نگار در گزارشی به تعدیل نیرو در مطبوعات پرداخته است.

او نوشت: 

مجله دانشمند اولین جایی بود که در آن نوشتم؛ سال ۱۳۸۰ وقتی هنوز حتی دانشگاه نرفته بودم؛ آن هم نه یک شماره، بلکه حدود دو سال بی‌وقفه، در هر شماره و بعد هم گه‌گداری… اگر بگوییم دانشمند خانه اول من در حرفه نویسندگی علمی بود، گزاف نبود.

علاقه من به دانشمند و سابقه آن بر کسی پوشیده نیست. تا جایی که می‌دانم، حتی خود مؤسسه دانشمند آرشیو کامل اصیل از سال‌های آغازین انتشار این مجله را ندارد و چه بسا آرشیو شخصی من، تنها آرشیو کامل از چهل سال نخست انتشار این مجله باشد.

در سال‌های اخیر به رغم تلاش‌های ارزشمند و فرازین دوستان کاردان در روزنامه‌نگاری علم، روند کیفیت دانشمند با فرودهایی پیشانی‌شکن توأم شد. آنچه فراز بود، از دلسوزی کاربلدان آگاه بود و آنچه فرود، بلکه سقوط، از ناآگاهی مدیران ناسرشناس و ناکاردانی که شایسته سکان‌داری نبودند.

تسویه و هدایت آخرین گروه این دوستان به درهای خروجی مجله، در آخرین شماره دانشمند (تیر ۹۹) مشهود است. مدیران بنیاد مستضعفان این بار نه تنها سردبیر، بلکه دبیر تحریریه مجله را نیز با کسانی فاقد تجربه و سابقه و جایگاه روزنامه‌نگاری علم جایگزین کردند؛ تازه‌واردان به حق مستضعف اند.

بدی کار اینجاست که این مستضعفان مستحضر شأن مجله دانشمند را نیز هم‌پایه جایگاه خود فرومی‌کشند. مصداقش سرمقاله سردبیر مجله است.

از مدیرانی که با نشناختن جایگاه مجله دانشمند چنین کسان را بر مقدرات مجله گماردند، انتظار ندارم امروز به اشتباه خود در قبال این مجله و این افراد اعتراف کنند، اما انتظار دارم شأن قدیمی‌ترین مجله ترویج علم ایران را بیش از این نشکنند و دل دلسوزان را بیشتر خون نکنند.

از همه دوستان و دلسوزان مجله دانشمند، روزنامه‌نگاری علم و ترویج علم تقاضا دارم این نخ‌جیک را بازنشر ريتوييت کنند و از مسئولان بنیاد مستضعفان تغییری بنیادی در روند فعلی مدیریت مؤسسه دانشمند را مطالبه کنند.