ترانههای بهاری؛ کودکانه از فرهاد
[ad_1]
برترینها: معمولا اگر خوانندهای چند سال متوالی به این حرفه بپردازد حتما در آثارش کاری درباره بهار یا عید نوروز خوانده. این موضوع شامل همه خوانندههایی که میشناسیم میشود. اما درصد زیادی از این آثار برای همان مدت محدود هیت میشوند و سال بعد کاری دیگر جایش را میگیرد. در این مطلب، اما قصدمان این است به قطعاتی با محوریت نوروز بپردازیم. آنهایی که از همه بیشتر دوستشان داریم و هیچوقت از یادمان نمیرود و هر سال سراغشان را میگیریم تا دوباره خاطراتمان از بهار را با آنها زنده کنیم.
«کودکانه» فرهاد
دلخوشیهای کوچک غمگین ما
بی شک سرود ملی ما ایرانیها در بهار است. اثری قوی که به جرات میتوان گفت بسیاری از مردم روی آن تعصب دارند. با وجود زاویهای که صدا سیما با آثار فرهاد مهراد داشت و شکایتهای پی در پی همسر فرهاد از سازمان، بازهم نمیتوانستند از خیرش بگذرند و صدای «بوی عیدی» نزدیکهای بهار از تلویزیون شنیده میشد. آنهایی که آثار فرهاد را گوش نکرده باشند هم صد در صد «کودکانه» یا همان «بوی عیدی» را شنیده اند. این قطعه در ذات اثر بسیار غمگینی است و ترانهای که شهیار قنبری سروده هم با تگها و عبارات نوستالوژیکش به غم این قطعه افزوده.
عملا حس سرخوشی دم عید را از آدم میگیرد، اما کسی از غم شیرین این ترانه شکایتی ندارد. فرهاد از خوشیهای کوچکش میخواند، از لذتهای ساده دوران کودکی که حالا دیگر شاید برای کودکان این نسل چندان ملموس نباشد. اما هرچه باشد نوع خوانش فرهاد که بسیار خاص محسوب میشود هر مخاطبی را با شنیدنش به سکوت ژرفی وا میدارد و برای لحظاتی به دوران دیگر میبرد.
تا امروز بسیاری از خوانندههای مجاز و غیر مجاز این اثر را بازخوانی کرده اند. یکی از بدترینهای آن بازخوانی بنیامین بهادری بود که بعد از انتشار با عصبانیت طرفدارهای بی شمار فرهاد هم رو به رو شد. تا امروز هیچکدام از بازخوانیها نتوانسته حتی ذرهای به آن چه فرهاد خوانده نزدیک شود. از آن دست آثاری است که شاید حتی برای قرن بعدی هم به روز و گوش نواز باشد. فرهاد در این اثر چنان کلمات را به نتها میکوبد که گویی تا سالهای سال قرار نیست از هم جدا شوند.
[ad_2]
اینجا محل تبلیغ شماست! همین حالا با ما تماس بگیرید. تبلیغ در هزاران صفحه وب خبری